به بهانه اوای دلتنگ تو

 دارم میایم..لطفا گلدانها را روی ایوان بچین و حیاط کوچکمان را آب و جارو کن ، استاد را هم بگو یکی از نغمه هایش را درخانه  اواز سر دهد، میخواهم در را که باز کردی، از بوی خانه همانجا، سبزقبای دلم روی بام خانه پر بکشد.

دارم میایم.. درچشمانت نگاه کنم بگویم: نمیدانی وقتی که حتی میان شوخی و خنده هایمان ازمن دلگیری چقدردنیا برایم تنگ است، پرنده ای در دلم پر پرمیزند و دلش میخواهد با بالهای شکسته حتی، همه فاصله ها را سوی تو بدود نامت را در شهر صدا بزند و بگوید تمام دنیا را یکجا میدهد مباد تو را غمگین کرده باشد.

پرنده روی شانه هایم نشسته بی تاب است کی وقت رفتن میرسد.. نیاز به پریدن دارد قلبش را از سینه بیرون میکشد ...

به من بگو کی  باید به خانه بازگردم..؟